بررسی اپیدمیولو‍ژیک حاملین استافیلوکک اورئوس در بینی و دست پرسنل کادر درمانی مرکز آموزشی -درمانی بعثت نیروی هوائی ارتش

  سابقه و هدف: استافیلوککها باکتریهای مقاومی هستند که ممکن است به عنوان فلورنرمال پوست، چشم، دستگاه تنفسی فوقانی، دستگاه گوارش، اورترا و ندرتا واژن وجود داشته باشند . در این مطالعه درصدد یافتن میزان فراوانی حاملین استافیلوکک طلائی در میان پرسنل درمانی و غیر درمانی یکی از بیمارستانهای کشور هستیم.   مواد و روشها: در یک مطالعه تحلیلی مقطعی تعداد 253 نفر از پرسنل کادر درمانی و غیر درمانی بیمارستان از طریق نمونه گیری از بینی، دست آنها و کشت در محیطهای انتخابی و سپس کارهای تکمیلی و تشخیصی مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات در نرم افزار spss نسخه 5/11 با تست آماری ( کای ) دومورد تجزیه وتحلیل قرارگرفتند.   یافته ها: از تعداد 253 نفر پرسنل مورد مطالعه 65(8/25%) نفر حامل استافیلوکک طلایی در بینی بودند که از این تعداد 35 نفر از پرسنل درمانی (23%از مجموع 153 نفر پرسنل درمانی) و 30 نفر از پرسنل غیر درمانی (30%از مجموع 100 نفر گروه غیر درمانی) را شامل می شدند. در مورد آلودگی دست به باکتری مورد نظر 10 نفر از مجموع 253 نفر (9/3%) کشت مثبت داشتند که 6 مورد کشت مثبت در پرسنل درمانی (9/3% از 153 نفر پرسنل درمانی) و 4 مورد کشت مثبت در پرسنل غیر درمانی (4% از 100 نفر پرسنل غیر درمانی) را شامل می شدند.   نتیجه گیری: با توجه به یافته های فوق هر چند که تعداد حاملین استافیلوکک طلائی در بینی در میان پرسنل درمانی (35 نفر) در مقابل پرسنل غیر درمانی (30 نفر) به نظر بیشتر است ولی نظر به اینکه تعداد کل افراد مورد مطالعه در گروه درمانی 153 نفر در مقابل 100 نفر از گروه غیر درمانی بوده، بنابراین شیوع حمل استافیلوکک طلائی در بینی در گروه درمانی کمتر از پرسنل غیر درمانی است. به این ترتیب می توان ادعا نمود که گروه هدف آموزشهای ارتقای سطح بهداشت فردی نه تنها پرسنل درمانی بیمارستانها، بلکه پرسنل غیر درمانی را نیز در بر می گیرد.